Data dodania: 06.07.2022. Nasz news. Od 1 lipca 2022 roku dzieci do 18 roku życia, które pobierają rentę rodzinną, utraciły z tego tytułu prawo do ubezpieczenia zdrowotnego – informuje Narodowy Fundusz Zdrowia. Nie oznacza to jednak, że nie będą mogły korzystać ze świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Po swoje przeżycia najgłębiej utajone i nie odwiedzane pamięcią, bez lęku, że obrazi Boga swoimi napływami żalu, albo że zostanie przez Niego odrzucone; nawet wtedy, kiedy wydaje się, że to stworzenie odrzuca i powątpiewa w miłość Stworzyciela. Amedeo Cencini, Po śmierci dziecka, Wydawnictwo Bernardinum 2009 Urlop okolicznościowy po śmierci dziadka - wniosek. Wpływ urlop ojcowskiego na urlop okolicznościowy. Ponadto chęć wykorzystania urlopu ojcowskiego przez ojca dziecka nie ma wpływu na prawo ze skorzystania z urlopu okolicznościowego z tytułu urodzenia dziecka. Na jakie urlopy okolicznościowe może liczyć pracownik? Podstawa prawna: W przypadku urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia, pracownica ma prawo do urlopu macierzyńskiego przez okres 8 tygodni po porodzie, nie krócej niż przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka. W razie śmierci dziecka po upływie 8 tygodni życia, pracownica zachowuje prawo do urlopu macierzyńskiego przez Żadna matka nie powinna widzieć momentu śmierci swojego dziecka. Julita przechodziła to dwukrotnie. Najpierw zmarła Oliwia. Wtedy kobieta nie musiała myśleć o powrocie do pracy. Była młoda, nawet nie zaczęła jej szukać. Inaczej było z Ignasiem. - Pracowałam wtedy w sklepie. To mała miejscowość, wszyscy się znają. Ewę Nowak wychowali dziadkowie, matka narkomanka utraciła prawa rodzicielskie, ojciec był nieznany. Lata później, po śmierci matki Ewa odkryła, że może być odpowiedzialna za pozostawione przez nią długi. Szybko zdecydowała, że odrzuca spadek i stosowne oświadczenie złożyła u notariusza przed upływem ustawowych 6 miesięcy. QRtp. Zarzut nieumyślnego spowodowania śmierci usłyszała kobieta, która zostawiła swoje dziecko na kilka godzin zamknięte w aucie. Chłopiec zmarł. Do dramatu doszło 22 czerwca na terenie szczecińskiej dzielnicy Pogodno. – W wyniku pozostawienia 1,5-rocznego dziecka w rozgrzanym samochodzie doszło do niewydolności oddechowo-krążeniowej chłopca. W konsekwencji stwierdzono u niego wystąpienie udaru cieplnego i śmierć. W związku z tym zdarzeniem matka usłyszała zarzut nieumyślnego spowodowania śmierci – poinformowała w rozmowie z Interią rzecznik prasowa Prokuratury Okręgowej w Szczecinie Alicja Macugowska-Kyszka. Kobiecie grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Interia podaje, że że matka przebywa obecnie w szpitalu. Tam też zostały przeprowadzone czynności z jej udziałem. – W chwili obecnej prokuratura oczekuje zarówno na końcową sekcję sądowo-lekarską - teraz mamy wstępną, jak i na opinię sądowo-psychiatryczną podejrzanej – przekazała rzecznik prokuratury. Po uzyskaniu obu opinii mają być podjęte decyzje, co do dalszego toku postępowania w tej sprawie. Matka zapomniała o dziecku Matka dwójki dzieci odwiozła do przedszkola tylko starsze dziecko. Miała zapomnieć, że młodsze wciąż znajduje się w samochodzie. Według relacji świadków, kobieta wracając z pracy podjechało do żłobka, żeby odebrać 1,5-rocznego synka. Tam dowiedziała się, że dziecko nie zostało przekazane rano do placówki. Wtedy odkryła ciało malucha w samochodzie. Tragedia ta przypomina, aby w trakcie letnich upałów być szczególnie uważnym i pod żadnym pozorem nie pozostawiać w samochodzie dzieci, osób starszych lub zwierząt. Blacha auta może nagrzać się w ciągu pół godziny tak mocno, że w środku pojazdu może być nawet 60 stopni Celsjusza. Taka temperatura nawet dla osób młodych i zdrowych jest niebezpieczna. – Jeśli rodzice pozostawią dziecko w takich warunkach i, przykładowo, pójdą zrobić zakupy, po powrocie mogą zastać dziecko nieprzytomne, nieoddychające z zatrzymanym krążeniem – tłumaczył na antenie Polsat News ratownik medyczny. Źródło: Instagram / Twitter Jedną z największych tragedii jaka może przytrafić się dorosłej osobie jest śmierć ukochanego dziecka. Takie zaburzenie kolejności przemijania pokoleń zawsze wzbudza ogromne emocje. Pamiętajmy, że rodzice, którzy stracili swoje dziecko, są nad wyraz wrażliwi i wszelkie słowa otuchy muszą być kierowane niezwykle rozważnie. Niejednokrotnie, słowa wypowiedziane w trakcie składania rodzicom kondolencji z powodu śmierci dziecka, zamiast wesprzeć, mogą jedynie pogłębić żal. Właśnie dlatego staraj się unikać, przynajmniej w pierwszej fazie żałoby, wszelkich nawiązań do tego jak zmarł ich potomek. Dodawaj otuchy, zapewnij o swojej obecności i chęci niesienia pomocy. Nie zrażaj się oschłością bądź brakiem wylewnych emocji, tak poważną tragedię każdy przeżywa na swój, czasem niekonwencjonalny sposób. Kochana [imię matki], drogi [imię ojca] dowiedzieliśmy się o wielkiej tragedii, jaka Was ostatnio dotknęła. Nikt z nas nie jest przygotowany na tak dramatyczne wydarzenie, jakim jest utrata dziecka. Bardzo trudno pogodzić się z faktem, że Wasza Córeczka opuściła świat tak wcześnie. [imię zmarłego dziecka] była prześlicznym dzieckiem, a swoją radością zarażała wszystkich wokół. Nie zdążyliśmy się jeszcze nacieszyć jej obecnością wśród nas. Nie ma słów, które mogą wyrazić to, jak bardzo Wam współczujemy. Jeżeli jest coś, co moglibyśmy dla Was zrobić – jesteśmy do Waszej dyspozycji. Z całą pewnością nie da się wyrazić słowami jak ogromną tragedią dla Was jest śmierć Waszego małego Synka. Wiadomość o Jego śmierci była dla nas wstrząsająca i do dziś nie możemy poradzić sobie z tą informacją. Przyjmijcie od nas wyrazy najszczerszych kondolencji i zapewnień, że jesteśmy razem z Wami w tych trudnych chwilach. Droga [imię], z przykrością przyjąłem informację o śmierci Twojej Córeczki [imię dziecka]. W tych trudnych momentach moje myśli oraz modlitwy kieruję do Ciebie, starając się dodać Ci wsparcia i otuchy. Będę modlić się za Ciebie oraz duszę Twojej Córeczki. Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Twojego Syna, [imię dziecka]. Wciąż nie możemy się pogodzić z tak szybkim odejściem tego wspaniałego, młodego człowieka. Wojtek był wyjątkowym chłopcem, pełnym niespożytej energii i nowych pomysłów. Chociaż opuścił nas o wiele za wcześnie, było dla nas wielką przyjemnością móc na co dzień z Nim obcować. Niech jego pasja i zaangażowanie w sport na zawsze pozostaną w naszych wspomnieniach. Jeżeli to może być dla Ciebie pocieszeniem – pamiętaj, że żyjemy dopóty, dopóki żyje pamięć o nas. Nasze najgłębsze kondolencje! Z niedowierzaniem przyjąłem wiadomość o śmierci Waszej wspaniałej Córki. Jestem dogłębnie wstrząśnięty informacją, że opuściła nas tak radosna i przyjacielska osoba, jaką była Wasza Córka. Cały świat stał u jej stóp, a przyszłość rysowała się w przepięknych barwach. Nie potrafię słowami wyrazić ogromu współczucia jakim Was obdarzam. Pamiętajcie, że jestem do Waszej dyspozycji i zawsze chętnie pomogę. Droga [imię matki] i Drogi [imię ojca]. Moje serce przepełnia żal i smutek od momentu w którym dowiedziałem się o śmierci Waszego ukochanego Syna. Nie wyobrażam sobie z jak wielkim bólem u poczuciem straty musicie sobie radzić, ale chciałbym żebyście pamiętali, że jestem razem z Wami w tych trudnych chwilach. Przyjmijcie moje wyrazy kondolencji i wsparcia. Moi Kochani, nie jestem w stanie wyrazić, jak bardzo jest mi przykro z powodu Waszej straty. Utrata dziecka, a w szczególności takiego Maleństwa, jest nieopisaną wręcz tragedią. Wasz [imię dziecka], pomimo, że żył tak krótko – obdarzył Was mnóstwem miłości. Zmagając się z bólem po Jego śmierci, pamiętajcie o tych cudownych chwilach, które dane Wam było wspólnie przeżyć. Pomimo swojej choroby z pewnością odczuwał Waszą obecność i ogromną miłość, którą Go darzyliście. Przyjmijcie moje kondolencje i każdą pomoc, jakiej będziecie potrzebować. Pani [imię]! Pogrążeni w bólu po stracie naszego Przyjaciela, [imię zmarłego] – składamy Pani nasze najserdeczniejsze kondolencje. [Imię zmarłego] poświęcił wiele lat na pomocy młodym ludziom zmagającym się z różnymi nowotworami, a sam stał się ofiarą tego podstępnego wroga. Walczył bardzo dzielnie do samego końca – dając innym bezcenną nadzieję! Swoją życiową postawą Pani Syn zasłużył na wspaniałe i długie życie, niestety – los zadecydował inaczej. Proszę przyjąć nasze głębokie wyrazy współczucia. Kochana [imię matki], drogi [imię ojca] bardzo współczujemy Wam z powodu odejścia Waszej Córki. Nie wyobrażamy sobie ogromu rozpaczy, jaką przeżywacie po stracie Waszego jedynego dziecka. Niech tę żałobę złagodzi obecność Waszych ukochanych wnuków – w nich przecież wciąż żyje Wasza [imię zmarłej]! Życzymy Wam wytrwałości w tym trudnym dla Was czasie, bądźcie dla siebie serdecznym, wzajemnym oparciem. Skip back to main navigation Nikt nie jest przygotowany na śmierć rodzica i to niezależnie, czy ma 10, czy 30 lat. Oczywistym jednak jest, że dużo trudniej w takiej sytuacji odnaleźć się małemu dziecku lub osobie, która jeszcze nie osiągnęła niezależności finansowej. Na szczęście prawo chroni interesy młodych ludzi, którzy przedwcześnie utracili matkę, ojca lub oboje rodziców. Jeśli jesteś jedną z takich osób lub chcesz pomóc komuś, kto znalazł się w podobnej sytuacji, przeczytaj artykuł i dowiedz się, co dokładnie przysługuje dzieciom w przypadku śmierci rodzica. Zasiłek pogrzebowy Zasiłek pogrzebowy to rodzaj, świadczenia, który należy się nie tylko dzieciom, ale także innym krewnym, a nawet sąsiadom, jeśli to oni zajęli się pogrzebem, niemniej to pierwszy i podstawowy zasiłek,o jaki dzieci mogą się starać. Przysługuje w sytuacji, gdy zmarły miał ubezpieczenie, pobierał emeryturę lub rentę bądź spełniał warunki do uzyskania tych świadczeń, był na zasiłku chorobowym, świadczeniu rehabilitacyjnym lub zasiłku macierzyńskim. Jego maksymalna wysokość to 4 tys. zł. Dzieci mogą otrzymać pełną kwotę zasiłku, niezależnie od poniesionych kosztów pogrzebu. Nie muszą od niego płacić podatku ani ujawniać go w zeznaniu rocznym PIT. O świadczenie można się starać przez 12 miesięcy od dnia śmierci rodzica, którego pogrzeb się opłaciło. W tym celu należy złożyć w ZUS następujące dokumenty: wniosek, który można znaleźć na stronie ZUS lub w siedzibie placówki;skrócony odpis aktu zgonu;oryginały rachunków, które dokumentują wydatki na pogrzeb, ewentualnie ich kopie, potwierdzone przez bank;dokumenty potwierdzające pokrewieństwo;zaświadczenie, że zmarły był objęty ubezpieczeniem społecznym, np. odcinek renty lub emerytury. Czasami zdarza się, że jeśli dziecko otrzyma zasiłek pogrzebowy, a ubiega się dodatkowo o odszkodowanie, ubezpieczyciel może odmówić wypłaty odszkodowania za poniesione koszty pogrzebu albo wypłacić je, ale pomniejszone o kwotę zasiłku pogrzebowego. Niemniej zawsze warto walczyć o przysługujące nam świadczenia. Jeśli nie samodzielnie – to z pomocą profesjonalnej firmy odszkodowawczej, na przykład BEKER POLSKA. Każde z tych roszczeń ma inną podstawę prawną, dlatego skoro istnieje szansa na uzyskanie zarówno zasiłku, jak i pełnego odszkodowania, powinno się o nie starać. Odprawa pośmiertna Jeżeli zmarły rodzic w chwili śmierci był zatrudniony albo pobierał zasiłek z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby, zgodnie z kodeksem pracy, dzieciom – gdy nie ma współmałżonka – należy się odprawa pośmiertna. Mogą to być dzieci własne, drugiego małżonka lub adoptowane do 16. roku życia, a gdy się uczą – do 25. roku życia. Jeśli dzieci są całkowicie niezdolne do pracy, mogą otrzymać odprawę bez względu na wiek. Dzieci mogą ubiegać się o świadczenie zarówno gdy rodzic zmarł podczas wykonywania obowiązków zawodowych, jak i wówczas, gdy przebywał na urlopie wypoczynkowym, macierzyńskim lub wychowawczym. Nie ma znaczenia, na jaki okres był zatrudniony, a jeśli pracował u kilku pracodawców, odprawa należy się od każdego z nich. Od świadczenia nie trzeba płacić podatku, a jego wysokość jest uzależniona od stażu pracy: poniżej 10 lat – przysługuje jednomiesięczne wynagrodzenie;co najmniej 10 lat – trzymiesięczne wynagrodzenie;przepracowane 15 i więcej – sześciomiesięczne wynagrodzenie. Dzieciom należy się również zaległe wynagrodzenie zmarłego oraz należny mu ekwiwalent urlopowy. Odszkodowanie i zadośćuczynienie W przypadku śmierci rodzica dzieciom należy się również odszkodowanie i zadośćuczynienie. Często utożsamiane – są osobnymi świadczeniami, o które można starać się równocześnie. Zadośćuczynienie ma być sposobem złagodzenia różnego rodzaju cierpień psychicznych o charakterze wewnętrznym, które pojawiły się bezpośrednio po śmierci rodzica, jak i tych, które mogą pojawić się w przyszłości, na przykład: pogorszenie sytuacji finansowej i życiowej;wywołany szok i zaburzenia w funkcjonowaniu rodziny;poczucie osamotnienia, bólu, tęsknoty i żalu;ogólne cierpienie i pogorszenie zdrowia psychicznego, które są następstwem śmierci otrzymać pomoc w uzyskaniu odszkodowania oraz zadośćuczynienia za śmierć bliskiej osoby? Przejdź tutaj: Odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby. Zadośćuczynienie ma charakter jednorazowy i obejmuje wszystkie negatywne doznania po stronie dziecka, w tym te, które będzie ono odczuwać w przyszłości. Przy wyliczaniu wysokości zadośćuczynienia bierze się pod uwagę stopień uszczerbku na zdrowiu psychicznym dziecka, jego siły więzi emocjonalnej z rodzicem, poczucie bezradności życiowej oraz inne czynniki uzależnione od konkretnego stanu faktycznego, których trzeba poszukiwać przy każdej indywidualnej sprawie szczególnie z uwzględnieniem wszelkich cech dziecka. Dzieciom, w przypadku śmierci rodzica, przysługuje również odszkodowanie. Jest to świadczenie pieniężne, mające na celu naprawić szkodę, która dotyka sfery zewnętrznej, a nie wewnętrznej. Celem odszkodowania jest więc wyrównanie straty materialnej. Można go żądać na przykład w celu zwrotu kosztów leczenia, a także kosztów dojazdów do placówek medycznych, na przykład gdy dziecko korzystało z prywatnej opieki psychiatrycznej i/lub psychologicznej. Widać więc, że świadczeń, które przysługuje dzieciom po śmierci rodzica, jest naprawdę dużo. Ponieważ szok i ból wywołany stratą tak bliskiej osoby, często utrudnia walkę o swoje prawa, można zwrócić się o pomoc do firmy takiej jak BEKER POLSKA, która profesjonalnie zajmie się całą sprawą. Pomoże dopełnić niezbędnych formalności i zadba, by przysługujące osobie poszkodowanej świadczenia były możliwie wysokie. Kim jest rodzic po stracie? Strata dziecka to ogromy ból dla wszystkich tych, którzy byli z nim związani. Niestety nasze społeczeństwo często traktuje temat śmierci dzieci jako tabu, a osoby, które straciły dziecko, nie potrafią żyć dalej, zamykając się w świece bólu, rozpaczy, tęsknoty i depresji. Ten artykuł ma na celu w minimalnym stopniu pokazać rodzicom po stracie jak powinna wyglądać żałoba oraz przede wszystkim wyjaśnić, kim jest rodzic po stracie. Przede wszystkim na wstępie należy poznać definicję „rodzica po stracie”. W literaturze nie ma jasno sprecyzowanej definicji, więc postanowiłam ją stworzyć i opublikować po raz pierwszy w monografii pt.„Rodzina po stracie” (Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach „Jaka rodzina takie społeczeństwo – Wspólnotwórczy wymiar wychowania integralnego”): „Potocznie o rodzicu po stracie mówi się, kiedy umiera jego biologiczne dziecko. Precyzując jednak to pojęcie, według moich obserwacji za rodzica po starcie uznaję osobę będącą opiekunem prawnym, której w skutek poronienia, martwego porodu, choroby, wypadku, samobójstwa lub innych okoliczności dziecko umarło. Również rodzica po starcie można zdefiniować, że jest to osoba, która niezależnie od formy, wieku, płci i okoliczności śmierci dziecka przeżyła jego śmierć, na skutek której nie pogodzi się psychicznie ani emocjonalnie aż do swojej śmierci”. Smutek rodziców, niemoc otoczenia Dla osieroconych rodziców kontynuowanie własnego życia wydaje się w tej sytuacji wręcz niemożliwe, a obsesyjne pytanie „dlaczego?” nie opuszcza ich ani na chwilę. Rodzina i przyjaciele nie wiedzą, jak pomagać i co mówić w takiej sytuacji. Tymczasem zrozumienie symptomów oraz poznanie przebiegu całego procesu doznawania smutku i żalu u takich rodziców jest bardzo ważne, ponieważ sprzyja redukcji lęku, który na ogół powoduje zupełną utratę kontroli nad własnym życiem. Istotne znaczenie ma także przywracanie nadziei i ufności, że przyszłość znów kiedyś przyniesie radość i spokój, a owo straszne cierpienie pewnego dnia zniknie. Jak radzić sobie ze stratą? Jednym ze sposobów radzenia sobie ze stratą jest mówienie o cierpieniu. Mówienie o cierpieniu w rodzinie jest trudne, ale pomaga uświadomić sobie uczucia i związki łączące rodzinę, a w konsekwencji wzmacnia więzi emocjonalne. Ułatwia też zachowanie poczucia ciągłości życia rodzinnego. Może jednak być inaczej, gdy dotychczasowy obraz rodziny rozpada się i dochodzi się do stwierdzenia: „nigdy już nie będziemy rodziną”. Pamięć o zmarłym dziecku jest ważna w rodzinie, a wyciszanie wspomnień powinno następować stopniowo. Przede wszystkim każda osoba dotknięta śmiercią dziecka nie powinna zamykać się w domu i czuć się winna tego, co się stało. Niestety osoby po stracie czują się napiętnowane i odizolowane od otoczenia przez nasze społeczeństwo, które nie ma pojęcia, jak zachować się wobec takiego rodzica. Rady typu: ”nie płacz”, „będzie dobrze”, „wszystko się ułoży”, „weź się w garść, bo masz dla kogo żyć” w odczucia rodzica po stracie brzmią strasznie, a zarazem powodują wrogość do osoby, która je wypowiedziała. Zobacz też: Dlaczego żałoba jest nam potrzebna? Etapy żałoby Każdy po stracie dziecka powinien aktywnie rozpocząć poszukiwania grup wsparcia dla rodziców po stracie albo udać się do psychologa w celu prawidłowego przeprowadzenia procesu żałoby, na który składają się następujące elementy: Etapy żałoby SZOK UŚWIADOMIENIE SOBIE STRATY CHRONIENIE SIEBIE/ WYCOFANIE SIĘ POWRACANIE DO ZDROWIA ODNOWA Charakterys-tyczne symptomy Niedowierzanie Wewnętrzny zamęt Wzburzenie Bezradność Stan alarmu Psychologiczne dystansowanie się Apatia Negacja Niepokój wywołany separacją Konflikt emocjonalny Przewlekły stres Nadwrażliwość Gniew Poczucie winy Wycofanie się Rozpacz Osłabienie systemu odpornościo- wego Zmęczenie Praca nad smutkiem i żalem „Hibernacja” Ból Odzyskiwanie kontroli Rezygnowanie z dawnych ról Tworzenie nowej tożsamości Przebaczanie i zapominanie Poszukiwanie znaczenia Zabliźnianie się ran Odczuwanie tu i teraz Rozwijanie nowej świadomości siebie Akceptowanie odpowiedzial- ności Uczenie się życia bez… Zajęcie się swoimi potrzebami wewnętrznymi Aktywny kontakt ze światem Znajdywanie substytutów Co mówi osoba po stracie „To niemożliwe. To pomyłka. To nie dotyczy mnie. To nie mogło się wydarzyć „Gdybym bardziej się opiekował..” Dlaczego tak się stało? Dlaczego mnie opuścił? Dlaczego Bóg mnie opuścił?” „Muszę wreszcie ruszyć do przodu. Muszę zająć się obecnymi problemami.” „Jestem gotowy do budowania „nowego” życia. Pamiętam o zmarłej osobie i chcę być w kontakcie z innymi ludźmi.” Zadania dla żałobnika Akceptacja straty i następującej po niej rzeczywistości Pełne doświadczanie bólu straty Przystosowanie się do nowej rzeczywistości bez osoby zmarłej Nowe miejsce dla zmarłego i nowe plany na własne życie Jak pomóc osobie po stracie Możliwość pożegnania się z dzieckiem Rytuały żałobne Stworzenie okazji do wyrażania bólu Okazanie wsparcia Aktywne słuchanie Empatia Rozmowa o wszystkich emocjach Akceptacja dla zmienności nastrojów. Pozwolenie na wypowiedzenie trudności Udzielanie konkretnej pomocy w odbudowywaniu życia Orientacja na teraźniejszość i przyszłość Pamięć o rocznicy śmierci Wyrażenie akceptacji dla zmian, uznania, pochwał, Zachęcenie do planowania i rozwoju Skutki nieprzeżytej fazy Oczekiwanie na powrót (stan gotowości) Pomniejszenie znaczenia straty Nieprawidłowe ocenianie osoby zmarłej Nieprzyjmowanie faktu śmierć Nieokazywanie uczuć Unikanie wszystkiego co przypomina zmarłego Wpadanie w euforię Idealizowanie zmarłego Uporczywa identyfikacja ze zmarłym Nadawanie takich samych ról żyjącym członkom rodziny Brak chęci ruszenia do przodu brak motywacji do organizowania sobie życia Brak przyzwolenia na nowe związki, relacje, na odczuwanie radości, miłości Zatrzymanie w życiu; trwanie w przeszłości i teraźniejszości Brak perspektyw na przyszłość Etapy żałoby. Opracowanie własne na podstawie Catherine „Jak przeżyć stratę dziecka. Powrót nadziei” Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Zobacz też: Jak pogodzić się z odejściem bliskiej osoby? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Szczecińska prokuratura wszczęła postępowanie ws. śmierci 1,5-rocznego Szymona. Dziecko zmarło po tym, jak matka zostawiła je w zamkniętym samochodzie. Do tragedii w Szczecinie doszło w środę. Matka najprawdopodobniej zapomniała o młodszym synu, odwiozła starsze z dzieci do przedszkola i pojechała do pracy. Chłopiec był przez kilka godzin zamknięty w samochodzie pozostawionym na słońcu. Śledczy ustalili, że kobieta chciała po pracy odebrać 1,5-rocznego Szymka ze żłobka. Dopiero gdy przedszkolanki powiedziały, że chłopiec dziś nie dotarł, zobaczyła jego ciało na tylnym siedzeniu. Na reanimację było już za późno. Prokurator dokonał wstępnych oględzin miejsca zdarzenia. Zlecił też zabezpieczenie ciała do sekcji aby biegły mógł ustalić bezpośrednią przyczynę zgonu. Nieumyślne spowodowanie śmierci Przesłuchanie matki chłopca jest niemożliwe ze względu na jej stan zdrowia psychicznego, nie postawiono jej też żadnych zarzutów. Prokuratura Rejonowa Szczecin-Zachód prowadzi postępowanie w kierunku nieumyślnego spowodowania śmierci 1,5-rocznego dziecka. – Czyn ten kwalifikowany jest z art. 155 kodeksu karnego, za który grozi kara pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat – powiedziała rzeczniczka Prokuratury Okręgowej w Szczecinie Alicja Macugowska-Kyszka. Policja przypomina, aby nigdy nie zostawiać dzieci w aucie, szczególnie w czasie upałów. Temperatura w rozgrzanym samochodzie może sięgać nawet 70-80 stopni. Wystarczy kilka minut, aby mogło dojść do tragedii. Uchylona w pojeździe szyba w upalne dni wcale nie zmniejszy temperatury panującej wewnątrz samochodu. Każdy, kto w upalny dzień zobaczy dziecko zamknięte w samochodzie, natychmiast powinien zareagować, powiadomić Policję dzwoniąc na alarmowy numer 112. Liczy się każda minuta — każda jest bardzo cenna. W sytuacji, kiedy widzimy, że dziecko znajdujące się w samochodzie nie może czekać na pomoc służb, nie bójmy się sami podejmować działań ratujących życie dziecka. Wystarczy chwila, by wydarzyła się tragedia. Niewątpliwie pozostawienie dziecka w samochodzie na pełnym słońcu stwarza zagrożenie dla jego życia. Czytaj też:Tragiczny wypadek w Szczecinie. Kobieta zginęła pod kołami karetki pogotowia

matka po śmierci dziecka