Po wykonaniu gruntowania, szczególnie jeżeli gruntowane były tylko łączenia płyt, dobrą praktyką jest nałożenie warstwy podkładowej z farby Nobiles Super Akryl rozcieńczonej 10-20% dodatkiem wody pitnej. Malowanie płyt kartonowo-gipsowych wymaga zastosowania odpowiedniego produktu, który spełni wymagania specyficznego podłoża. Poniżej przedstawiamy, jakie czynności należy wykonać krok po kroku, by stworzyć prostą półkę z gipsu. Uwaga – postęp prac należy na bieżąco kontrolować przy użyciu poziomicy. 1. Wykonanie pomiarów i rozrysowanie projektu na kartce. 2. Docięcie profilu przyściennego na odpowiednią długość i przykręcenie do ściany. 3. Budowa ściany działowej i montaż płyt gipsowych na ścianie na profilach to najpopularniejsze sposoby na zastosowanie suchej zabudowy. Do stworzenia szkieletu wykorzystuje się profile ścienne U i C. Często bywają też oznaczane symbolami profil UW i CW, co odróżnia je od konstrukcji stosowanych przy wykańczaniu innych powierzchni Kup Klej do Płyt Gipsowych w kategorii Dom i Ogród na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie handlowej. English polski українська język Dbamy o Twoją prywatność Co do przeliczeń, weźcie pod uwagę, iż normy zużycia liczy się zwykle na 100m2 - czworokąt 10x10m, więc często występują tu nieścisłości. Myślę, że w wypadku tych kalkulacji jest to świadome zwrócenie uwagi na okładziny mocowane na konstrukcji jako bardziej opłacalnego, a tym samym próba odejścia od mocowania płyt na kleju. W tym teście sprawdzę jak sprawują się poszczególne taśmy na łączeniach płytk gk. Będą to siatka z włókna szklanego, flizelina oraz papier. Do połączeń użyję hiDUV. MASY SZPACHLOWE DO ŁĄCZENIA PŁYT GIPSOWO-KARTONOWYCHGeneralnie masy szpachlowe do połączeń płyt G-K dzielą się na dwie grupy:zawierające gips - twardnienie związane z uwodnieniem gipsu – rehydracjązawierające dyspersje tworzyw sztucznych - twardnienie przez naturalne wysychaniePrzykład z pierwszej grupy to Knauf Fugenfüller-Leicht. Dużą wytrzymałość na zarysowania i pęknięcia posiadają masy szpachlowe na bazie specjalnego gipsu alfa. Do nich zaliczają się Knauf Uniflott i Knauf Uniflott Impregnowany. Zawierają one dodatki modyfikujące, związki tworzyw sztucznych, środki spowalniające szybkie wysychanie (co zapobiega odparzaniu ułożonej masy) oraz substancje poprawiające elastyczność i łatwość obróbki. TAŚMY DO POŁĄCZEŃ PŁYT GIPSOWO-KARTONOWYCHZwykle masy szpachlowe, zarówno gipsowe jak i zawierające tworzywa sztuczne wymagają stosowania taśm wzmacniających. Najlepsze efekty osiąga się, stosując taśmy papierowe. Taśma z włókna szklanego charakteryzuje się niższą wytrzymałością na zarysowania, ale przy pokrywaniu styku płyt środkiem gruntującym albo farbą z zawartością wody daje gwarancję, że po zawilgoceniu nie ulegnie deformacji. Jakie są przyczyny pęknięć?Zarysowania i pęknięcia konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych mogą wystąpić w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną, przy dużej wilgotności powietrza i niskich temperaturach zewnętrznych, ale także w połączeniach z masywnymi elementami budynku i podczas wykańczania poddaszy. Na powstawanie rys narażone są szczególnie styki płyt ciętych na budowie, które przed szpachlowaniem należy bezwzględnie odpylić i zagruntować. Dodatkową przyczyną pęknięć może być brak przerw dylatacyjnych. Dlatego przy połączeniach z masywnymi elementami budynku konieczne jest wykonanie połączeń z tzw. „rysą kontrolowaną” i z użyciem odpowiedniej taśmy dylatacyjnej. Jak im zapobiec?Aby uniknąć powstawania pęknięć i rys w każdym przypadku należy pamiętać, aby:przystępować do szpachlowania dopiero wtedy, gdy mamy pewność, że nie występuję gwałtowne zmiany temperatury i wilgotności w pomieszczeniunie ogrzewać gwałtownie pomieszczeń bezpośrednio po szpachlowaniu (szok termiczny)temperatura powietrza i płyt nie była niższa niż 5°C przez dwa dni przed i po szpachlowaniu. Na uwagę zasługuje również możliwość wykańczanie konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych nie tylko poprzez szpachlowanie styków płyt, ale szpachlowanie całych powierzchni, dzięki czemu uzyskać można efekt białego tynku, który w przyszłości można wielokrotnie pokrywać farbą. Fachowe wykonawstwoMożliwości wykorzystania mas szpachlowych są jak widać dość szerokie. Chcąc osiągnąć trwały i estetyczny efekt wykończenia ścian i sufitów, pamiętać należy o wyborze właściwego produktu oraz przestrzegać rygorów wykonawczych. Rozwiązaniem pozostaje również zlecenie wykonania prac specjalistycznym ekipom wykonawczym. Zobacz film instruktażowy, pokazujący układanie płytek gipsowych firmy STEGU: WSKAZÓWKI WYKONAWCZE Przed przystąpieniem do prac należy dokładnie zmierzyć pomieszczenie, obliczyć powierzchnie do wyklejenia i zakupić o 10% więcej materiału oraz odpowiednią ilość gruntu, kleju, fugi w przypadku płytek fugowych oraz impregnatu zabezpieczającego. Jeżeli istnieje możliwość zakupienia narożników do obliczonej ilości należy zakupić o 5% więcej na odpady. Zakupienie jednorazowo potrzebnej ilości wszystkich materiałów daje gwarancje powtarzalności koloru płytek oraz fugi. Nieznaczne różnice wymiarów i kolorów płytek są wynikiem stosowania naturalnych surowców i tradycyjnej technologii produkcji, co przekłada się na naturalny wygląd zarówno samych produktów, jak i pokrytych nimi powierzchni. Płytki należy dobierać z kilku kartonów jednocześnie w celu jednolitego rozmieszczenia odcienia. Temperatura otoczenia w trakcie klejenia i 48 godzin po klejeniu, nie powinna być niższa niż +5o Poszczególne informacje nie mają zastosowania do niektórych typów płytek dla tego należy przed klejeniem dokładnie przeczytać instrukcje na opakowaniu. UWAGA: Firma STEGU nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowy montaż płytek na ścianie, a reklamacje dotyczące rozmiarów i kolorów po montażu nie będą uwzględniane. PODŁOŻE Wszystkie podłoża przed klejeniem powinny być właściwie wysezonowane, mieć odpowiednią nośność, stałą i jednolitą strukturę, oraz być równe, suche i oczyszczone z resztek farb, środków antyadhezyjnych i smarów – powłoki niestabilne należy usunąć. Przed klejeniem należy ścianę w miarę potrzeby wyrównać zaprawą wyrównującą. Podłoże należy zagruntować środkiem np. STEGU GRUNT. KLEJENIE Klejenie płytek należy rozpocząć od zaplanowania ich ułożenia i rozmierzenia powierzchni zarówno w poziomie, jak i w pionie, w celu uniknięcia nieestetycznych docinek i wstawek na narożach, w miejscach reprezentacyjnych, przy suficie lub podbitce. Podczas klejenia należy stale kontrolować poziom ułożenia warstwy płytek oraz osiowość spoin pionowych. Tył płytki wymaga usunięcia nalotu gipsowego powstałego w trakcie produkcji za pomocą np. tarki do styropianu. Klejenie rozpoczynamy od dołu, opierając pierwszy rząd płytek na podłożu. W przypadku braku równego, poziomego podparcia dla płytek, klejenie rozpoczynamy od ustawienia za pomocą poziomicy i łaty poziomu na wysokości nie przekraczającej wysokości płytki, tj. nad podłogą. Najlepszy efekt uzyskuje się klejąc kolejne rzędy płytek z przesunięciem o 1/2 szerokości płytki względem poprzedniego rzędu (nie należy kleić płytek jedna pod drugą w pionowym rzędzie). Do klejenia płytek gipsowych należy używać jedynie klejów przeznaczonych do wyrobów gipsowych np. POWERELASTIK firmy STEGU itp. Kleje aplikujemy zgodnie z instrukcją na opakowaniu kleju. Cięcie płytek można wykonywać piłą do drewna lub metalu. KONSERWACJA Po zakończeniu prac, po całkowitym wyschnięciu zapraw klejowych i spoin, wyklejoną powierzchnię można zaimpregnować środkiem ułatwiającym utrzymanie czystości, np. ŻYWY KOLOR DO KAMIENIA firmy STEGU Środek impregnujący może zmienić odcień płytki, dlatego przed wykonaniem impregnacji warto wykonać test na niewbudowanej płytce, aby sprawdzić czy efekt jaki zachodzi po zastosowaniu środka jest zadowalający. MATERIAŁY I NARZĘDZIA PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA STEGU GRUNT Rękawice Papier do zabezpieczenia podłogi Nożyk Pędzel do gruntowania Wiaderko KLEJENIE Klej POWERELASTIK firmy STEGU Szpachelka z zębami Piłka do drewna do cięcia płytek gipsowych Tarka Poziomica Miarka Ołówek KONSERWACJA Impregnat ŻYWY KOLOR DO KAMIENIA firmy STEGU Spryskiwacz Systemy suchej zabudowy mają wiele zalet: są łatwe w montażu i zapewniają nieograniczone możliwości kształtowania przestrzeni. Z tego powodu są bardzo chętnie wykorzystywane przez projektantów i inwestorów. Konstrukcje gipsowo-kartonowe to różnego rodzaju przegrody wykonane z profili, poszycia z płyt oraz warstwy izolacyjnej. Producenci oferują różne profile, odpowiednie do konkretnych zastosowań. Dostępne są produkty do ścian działowych, sufitów podwieszanych, okładzin ściennych i sufitowych, zabudowy poddaszy. Poszczególne produkty różnią się między sobą przekrojem, wysokością, grubością i rodzajem blachy. Mają różne długości, które zależą od konkretnego rodzaju profilu (zwykle wynoszą od 2,6 m do 6,5 m). Profile U oraz C są najczęściej stosowane do budowy ścian działowych Profile ryflowane W systemach suchej zabudowy są dostępne profile z blachy ryflowanej oraz ze zwykłej blachy gładkiej. Profile ryflowane są wykonane z blachy o nierównej powierzchni. W porównaniu do tradycyjnych profili mają większą sztywność i wytrzymałość na zginanie. Konstrukcje z nich wykonane są mniej podatne na odkształcenia i ugięcia. Jako ryflowane są produkowane profile ścienne (pionowe, pionowe akustyczne, poziome), sufitowe (główne, przyścienne). Mogą być stosowane do konstrukcji ścian działowych, sufitów podwieszanych, okładzin ściennych i sufitowych. Producenci oferują całe systemy suchej zabudowy, które składają się z profili, płyt, wieszaków i innych elementów niezbędnych do zamontowania danej konstrukcji. Rigips Ultrastil Profile ryflowane są mniej podatne na odkształcenia i ugięcia. Ściany Dwa główne rodzaje profili ściennych to: U oraz C (u niektórych producentów: UW, CW), zwykle o wysokości 50, 75, 100 (oznaczenia np. UW 50, CW 100 itp.). Profile U to profile poziome montowane do podłogi i stropu. Są podstawą do montażu słupków (profili pionowych C). Zapobiegają przesuwaniu się słupków oraz umożliwiają prostoliniowe wykonanie konstrukcji ścian. Zwykle są wykonane z blachy o grubości 0,6 mm (ryflowane mają grubość 1,2 mm). Wśród pionowych profili ściennych są także dostępne profile akustyczne o specjalnym kształcie, które poprawiają właściwości dźwiękoizolacyjne przegród. Profile C, CW, U, UW są wykorzystywane do wykonywania ścian działowych, okładzin ściennych, obudowy pionów instalacyjnych. Do okładzin ściennych stosowane są także profile CD oraz kapeluszowe. Do konstrukcji ścian łukowych są wykorzystywane specjalne profile gięte. Acryl-Putz Profile ścienne dzielą się na dwa główne typy: U oraz C. Sufity Profile sufitowe również można podzielić na dwa typy: główne CD oraz przyścienne UD. W konstrukcji sufitów podwieszanych wykorzystuje się zazwyczaj profile CD 60 oraz UD 30. Przy konstrukcjach krzywoliniowych znajdują zastosowanie specjalne profile gięte. Umożliwiają one dowolne kształtowanie powierzchni sufitu, np. w kształcie łuku. Jako sufitowe wykorzystywane są również profile UA. Profile C, CD, kapeluszowe stosowane są także do konstrukcji okładzin sufitowych. Profil kapeluszowy to specjalny rodzaj profilu o niewielkiej wysokości, zwykle montowany bezpośrednio do ściany lub stropu, wykorzystywany także przy sufitach łukowych. Do montażu sufitów modułowych są stosowane także profile T15, T24. W konstrukcji sufitów podwieszanych zazwyczaj wykorzystuje się profile CD 60 oraz UD 30 Poddasza Do zabudowy poddaszy są wykorzystywane profile: kapeluszowe, sufitowe CD 60, C. Profile kapeluszowe są montowane bezpośrednio do krokwi, natomiast CD oraz C – za pomocą specjalnych uchwytów lub wieszaków. To drugie rozwiązanie pozwala na zastosowanie grubszej warstwy ocieplenia, które może wyjść poza płaszczyznę krokwi. Castorama Do mocowania np. sufitów podwieszanych, stosuje się profile kapeluszowe Ościeżnice Profile ościeżnicowe to specjalnie wzmacniane profile wykorzystywane w konstrukcjach ściennych, umożliwiające prawidłowe zamocowanie drzwi. Jako ościeżnicowe stosowane są profile UA 50/75/100. Wykonane są z blachy o grubości 2,0 mm i charakteryzują się bardzo wysoką wytrzymałością na zginanie. Profile UA są stosowane także do wykonywania konstrukcji poddanych większym obciążeniom. Poszczególne profile różnią się między sobą przekrojem, wysokością, długością, grubością i rodzajem blachy. PALBUD Profile ościeżnicowe pozwalają na prawidłowe zamocowanie drzwi. W systemach suchej zabudowy dostępnych jest wiele różnego rodzaju profili. Producenci konkretnych wyrobów zwykle oferują całe systemy profili, płyt, wieszaków i innych elementów niezbędnych do zbudowania danej konstrukcji. Oprócz zwykłych standardowych wyrobów dostępne są produkty o podwyższonych właściwościach akustycznych, podwyższonej odporności na korozję czy też wytrzymałości. Znaleźć też można specjalne profile przeznaczone do konstruowania powierzchni krzywoliniowych. Proponowane dla Ciebie Płyty gipsowo-kartonowe jako wykończenie ścian i sufitów (czyli tzw. suchy tynk) zapewnią równą i gładką powierzchnię, jednakże pod warunkiem, że klejenie płyt oraz ich szpachlowanie i tynkowanie będą wykonane wzorowo. Wykończenie ścian płytami gipsowo-kartonowymi trzeba oczywiście zacząć od odpowiedniego przygotowania podłoża przed ich naklejeniem - musi być ono oczyszczone i zagruntowane. Klej rozrabia się zgodnie z instrukcją producenta zamieszczoną na opakowaniu. Odległości pomiędzy nakładanymi "plackami" kleju nie mogą być zbyt duże, a grubość "placków" nie powinna być mniejsza niż 1,5 cm. Należy zwrócić także uwagę na temperaturę, która w przypadku wykonywania suchych tynków nie może być zbyt niska – minimalna temperatura w tym przypadku powinna wynosić +5°C). Korekcja ustawienia już przyklejonych płyt gipsowo-kartonowych może odbywać się tylko przez 10 minut, później jest to niemożliwe. Czytaj też: Tynk gipsowy. Gdzie warto zastosować tynk gipsowy, jakie ma właściwości? Szpachlowanie płyt gipsowo-kartonowych Trzeba się skupić na tym, aby na ścianach gipsowo-kartonowych nie pojawiły się rysy i pęknięcia. W przypadku glazury wystarczy szpachlowanie, inaczej spoinowanie płyt gk. Jeżeli zaś zdecydujemy się na użycie farby strukturalnej, to wykończenie ściany będzie estetyczne wówczas, gdy zaszpachlowana zostanie cała powierzchnia płyt. Szczególną uwagę należy zwrócić na odpylenie krawędzi płyt, odpowiedni dobór gipsu szpachlowego oraz taśmy zbrojącej krawędzie i równomierne rozprowadzanie dobrze wymieszanej masy szpachlowej. Czynnikiem, który znacznie rzutuje na efekt końcowy jest temperatura – jej wahania mogą wpływać na zmiany wymiarów płyt. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, by wykańczane pomieszczenie nie było ogrzewane bezpośrednio po szpachlowaniu oraz aby temperatura powietrza i płyt nie była niższa niż +5°C przez 2 dni przed i 2 dni po. Tynkowanie płyt gipsowo-kartonowych W ostatnich latach tynki gipsowe są w budownictwie stosowane coraz częściej. Taki tynk, podobnie jak płyty gipsowo-kartonowe są materiałem silnie higroskopijnym, co oznacza, że pochłaniają wilgoć, magazynują ją i w razie konieczności oddają do otoczenia, tworząc we wnętrzach komfortowy dla człowieka klimat. Tynkowanie również wymaga profesjonalizmu. Absolutnym priorytetem jest odpowiednie przygotowanie podłoża, bowiem ma ono bezpośredni wpływ na przyczepność tynku oraz jakość jego powierzchni. W przypadku podłoża o dużej oraz zróżnicowanej chłonności jak beton komórkowy, silikat czy mur mieszany należy użyć odpowiedniego środka gruntującego (np. Knauf Grundiermittel). Podobnie należy postąpić z podłożem szczelnym jak beton lub styropian (odpowiednim środkiem będzie przykładowo Knauf Betokontakt). Aby zapobiec powstawaniu rys na styku dwóch różnych materiałów budowlanych występujących na jednej płaszczyźnie należy zastosować siatkę podtynkową. Tynki gipsowe są jednowarstwowe i należy pamiętać, by nie nakładać ich dwuwarstwowo oraz na zawilgocone powierzchnie. Niewskazane są również prace przy temperaturach poniżej +5°C. Autor: Knauf Wyrównana powierzchnia ściany uzyskana za pomocą gładzi gipsowej Uniglatt Okładziny z płyt gipsowo-kartonowych Nida doskonale nadają się do pokrywania wewnętrznych i zewnętrznych (od wewnątrz) ścian nośnych i ścian działowych, zwłaszcza gdy przebudowa wnętrz ma nastąpić w krótkim czasie i bez wykonywania prac mokrych. Dzięki montażu płyt gipsowych na tzw. plackach gipsowych zminimalizowane zostaje pylenie, związane ze szlifowaniem gładzi, które ma miejsce w przypadku równania ściany tym materiałem. Podłoże, do którego zostaną przyklejone płyty g-k musi być nośne, stabilne, nie narażone na działanie mrozu i deszczu oraz izolowane przed wpływem wilgoci. Płyt gipsowo-kartonowych na plackach gipsowych nie można stosować do pokrywania powierzchni skośnych i poziomych, czyli sufitów. Powszechnie stosowane są dwie metody montażu płyt g-k: Mocowanie płyt g-k przy użyciu gipsowej zaprawy klejowej – o tym poniżej Mocowanie płyt g-k na stalowym ruszcie Jak prawidłowo zamontować płyty gipsowo-kartonowe na plackach gipsowych – instrukcja Krok 1 Przygotowanie ściany do zamocowania płyt gipsowo-kartonowych na plackach to dwa kroki, które trzeba wykonać: zakończyć układanie instalacji podtynkowej powierzchnię ściany dokładnie oczyścić z pyłu oraz luźnych resztek materiałów Krok 2 Całą powierzchnię ściany, do której będą przyklejone płyty gipsowe, należy zagruntować, aby wyrównać chłonność podłoża oraz je wzmocnić. Tu warto sięgnąć po grunty z rodziny Nida Supra. Nida Supra G służy do gruntowania chłonnych i porowatych powierzchni wykonanych z betonu komórkowego a Nida Supra W do podłoży mineralnych wewnątrz pomieszczeń. Krok 3 Czekamy do wyschnięcia gruntu. Krok 4 Płyty g-k Nida Expert 9,5 mm lub Nida Zwykła 12,5 mm przycinamy na wysokość ściany pomniejszoną o ok. 15 mm w celu zostawienia szczelin pomiędzy stropem a podłogą. Odmierzamy i wycinamy w płycie wszystkie otwory pod gniazdka elektryczne za pomocą wyrzynarki mechanicznej lub piłki ręcznej. Krok 5 Następnie należy przygotować klej gipsowy. Tu polecamy produkt Nida Fix. Pamiętajmy, że zaprawę klejową zawsze przygotowujemy zgodnie z informacją podaną na opakowaniu. Zaprawę mieszamy używając wiertarki i mieszadła. Należy pamiętać o mieszaniu kleju na wolnych obrotach, aby nie napowietrzyć mieszanki. Krok 6 Rozpoczynamy nakładanie placków. Rozstaw pomiędzy rzędami placków wynosi 600 mm dla płyty g-k o grubości 12,5 mm oraz 400 mm dla płyty 9,5 mm. Placek gipsowy powinien mieć średnicę ok. 100-150 mm a odległości pomiędzy plackami w jednym rzędzie ok. 300 mm. We wnękach okiennych nakładamy klej gipsowy na całą powierzchnię dociętych pasków płyty g-k za pomocą szpachelki lub pacy zębatej i przyklejamy je. Krok 7 Po nałożeniu placków przyklejamy płytę g-k do ściany. Od dołu należy umieścić podkładki dystansowe (można posłużyć się kawałkami płyt gipsowych). Krok 8 Do pionowania płyt g-k należy użyć długiej poziomnicy, przykładając ją do powierzchni płyt gipsowych. Pionowanie płyt gipsowych od momentu ich przyklejenia na ścianie powinno być wykonane w czasie ok. 25 min. Po tym okresie klej gipsowy zaczyna wiązać i dalsza ingerencja w strukturę placka może spowodować jego odspojenie się od podłoża. Po wyschnięciu kleju gipsowego kontrolujemy ułożenie płyt g-k na ścianie za pomocą poziomnicy. Krok 10 Tak przygotowana powierzchnia jest gotowa do wykończenia (np. pomalowania, nałożenia tapety). UWAGA! W trakcie montażu należy dbać o stałą wilgotność i temperaturę powietrza. Wszystkie prace mokre powinny być zakończone. Minimalna temperatura montażu to +10 C. Szczególnie istotne jest unikanie gwałtownych zmian tzn. wychładzania lub przegrzewania pomieszczeń.

klejenie plyt gipsowych na sciane